Σ’έχω τόσο ονειρευτεί που πια δεν είσαι αληθινός. Προφταίνω άραγε ν’ αγγίξω αυτό το σώμα που πάλλεται, να φιλήσω πάνω σ’ αυτό το στόμα μια αγαπημένη φωνή που γεννιέται;…
…Σ’έχω τόσο ονειρευτεί, έχω τόσο μιλήσει με το φάντασμά σου, ώστε το μόνο που μου απομένει είναι να είμαι ένα φάντασμα μέσα στα φαντάσματα, πιο σκιά και από τον ίσκιο που περπατά – και θα συνεχίσει να βαδίζει χαρούμενα- πάνω στο ηλιακό ρολόι της ζωής σου.
…Σ’έχω τόσο ονειρευτεί, έχω τόσο μιλήσει με το φάντασμά σου, ώστε το μόνο που μου απομένει είναι να είμαι ένα φάντασμα μέσα στα φαντάσματα, πιο σκιά και από τον ίσκιο που περπατά – και θα συνεχίσει να βαδίζει χαρούμενα- πάνω στο ηλιακό ρολόι της ζωής σου.
Ρομπέρ Ντεσνός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου