Cruise me

I'm deranged

Deranged my love

I'm deranged down down down

So cruise me babe cruise me baby

And the rain sets in

It's the angel man

I'm deranged

The impossible set in motion

Σημείωση:
Να μάθω να ζυγίζω τις λέξεις. Τα νοήματα, χωρίς κοινοτυπίες. Το «πολύ» να παύει να ‘ναι σχήμα λόγου. «Θα το ‘θελα πολύ». Ε λοιπόν γλυκιά μου, φέρσου ανάλογα.

Πρέπει να έφταιγε το κρασί, τουλάχιστον για τις μισές κουβέντες. Για το αφελές μου θάρρος, έτσι για αλλαγή. Κλείνοντας την πόρτα του ταξί, βάλθηκα να χαζεύω τη βροχή, έτσι ακριβώς όπως μ’ αρέσει. Απ’ το κασετόφωνο και κάπου πολύ μακριά, στροβιλίστηκε μια λατρεμένη μελωδία:

How I wish, how I wish you were here
We’re just two lost souls swimming in a fish bowl, year after year
Running over the same old ground
What have you found? The same old fears
Wish you were here.

Το μικρό, χαριτωμένο σκηνικό μιας στιγμιαίας, αλλά τόσο, τόσο γλυκιάς παραίσθησης.

To συνέδριο

Καθισμένη στο κρεβάτι, ακούμπησε τα γυμνά της πέλματα στην τραχιά μοκέτα. Ο καθρέφτης της αντιγύρισε μια απογοητευτική εικόνα του εαυτού της, ανάκατα μαλλιά και κατακόκκινα μάτια πασαλειμμένα με υπολείμματα μαύρης μάσκαρας. Ο άντρας που ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μουρμούρισε κάτι στον ύπνο του. Κρατώντας την ανάσα της για να μη τον ξυπνήσει, σηκώθηκε αθόρυβα και άρχισε να μαζεύει τα ρούχα της από το πάτωμα, πρώτα τη μαύρη φούστα, το εσώρουχο, το καλτσόν που είχε γίνει ένα κουβάρι. Ετοιμάστηκε γρήγορα και εξίσου αθόρυβα στο μπάνιο και γλίστρησε έξω απ’ το δωμάτιο.

Στο φουαγιέ τη χτύπησε η μυρωδιά του φρέσκου καφέ. Μπήκε στον πειρασμό, αλλά δεν ήθελα να διακινδυνεύσει να τον δει, δεν θα άντεχε άλλη μια πληκτική, αμήχανη συζήτηση. Κρύφτηκε βολικά πίσω από τα γυαλιά της και χώθηκε σε ένα μικροσκοπικό, σκοτεινό καφέ πενήντα μέτρα από το ξενοδοχείο.

Της είχε τραβήξει αμυδρά το ενδιαφέρον, όση ώρα έπαιζε βαριεστημένα με το μεταφραστικό γκατζετάκι, αλλάζοντας τη γλώσσα από Ελληνικά σε Ισπανικά και αντίστροφα. Το εξαιρετικά βαρετό στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο έδρανο μιλούσε για τις αγροτικές επιδοτήσεις και έστελνε ρίγη βαρεμάρας στους ακροατές. Όση ώρα ζωγράφιζε λουλουδάκια στο κυριλέ σημειωματάριο που τους είχαν μοιράσει, σκεφτόταν πως θα μπορούσε να πεθάνει από ανία. Τότε πρόσεξε πως την κοιτούσε. Του επέστρεψε το βλέμμα, σχεδόν με αναίδεια. Τον έπιασε να κοιτάει τα πόδια της. Έκανε το ίδιο, και της ήρθε να βάλει τα γέλια. Από τα ακριβά δερμάτινα παπούτσια του προεξείχαν οι χαρακτηριστικές καρώ κάλτσες της Burberry.

Αργότερα, στη δεξίωση, κάθισε δίπλα της στο μπαρ. Στο πρώτο ποτό, της μίλησε για την δουλειά του, υψηλόμισθο στέλεχος σε μία συμβουλευτική εταιρία. Στο δεύτερο, της είπε πόσο όμορφη ήταν, πως είχε κάτι το ιδιαίτερο που τον έκανε να μη μπορεί να τραβήξει το βλέμμα του από πάνω της. Στο τρίτο άναψε ένα βρωμερό πούρο και της γκρίνιαξε για τη γυναίκα του, που τον τελευταίο καιρό του έκανε το βίο αβίωτο. Στο τέταρτο της φάνηκαν όλα τόσο αστεία και προβλέψιμα, που τον ρώτησε αν είναι από αυτούς που περιμένουν ένα συνέδριο για να γαμήσουν. Στο διάδρομο, τη στρίμωξε στον τοίχο και έχωσε το χέρι του ανάμεσα στα πόδια της. Κατέληξαν στο δωμάτιό του και όση ώρα εκείνος αγκομαχούσε από πάνω της, εκείνη κοιτούσε το ταβάνι και προσπαθούσε να μη γελάσει, γιατί αν και είχε γδυθεί, φορούσε ακόμη τις κάλτσες Burberry.

Όση ώρα έπινε τον καφέ της κρυμμένη πίσω από τα μαύρα γυαλιά της, σκεφτόταν πως ήθελε όσο τίποτα να ξεπλύνει τη μυρωδιά του από πάνω της. Κοίταξε το ρολόι της. Δεν προλάβαινε. Έπρεπε να φύγει για το αεροδρόμιο, γιατί σε λίγο πετούσε και δε γινόταν να χάσει τη πτήση, γιατί έπρεπε να βρίσκεται στην ώρα της στο συνέδριο.

Το πνεύμα των Χριστουγέννων

More or less

Happiness

More or less

It's just a change in me

Something in my liberty

Oh, my, my

Happiness

Coming and going

I watch you look at me

Watch my fever growing

I know just where I am

But how many corners do I have to turn?

How many times do I have to learn

All the love I have is in my mind?

What does it matter, that's all I have to say

Θα ΄θελα να ΄ξερα τι είναι αυτό που με ροκανίζει ακόμη και τώρα. Ο λόγος που τα λόγια είναι τόσο δύσκολα και γελοία, γιατί σκαλώνουν στο λαρύγγι και αρνούνται πεισματικά να βγούνε προς τα έξω.
Θέλησα κάποτε να λύσω αυτά που σε κρατάνε δεμένο. Κάντο μόνος σου, για όνομα. Βρες τον τρόπο και ας μην είμαι εκεί. Άσε με εδώ, να μη σε χρειάζομαι όπως δε με χρειάστηκες. Πες μου τα πάντα, αλλιώς μη μου λες τίποτα. Αλλιώς μη μπεις καν στον κόπο.

Σου τα λέω, δεν ακούς;

Βαρέθηκα ν’ απολογούμαι για τα αυτονόητα. Να σέρνω τις ενοχές σα δεύτερο ρούχο.
Δεν είμαι και ούτε θέλω πια να γίνω η μάνα κανενός. Δεν θέλω να σε σώσω, να δώσω νόημα στη ζωή σου, θέλω να σώσω το τομάρι μου. Και ούτε θέλω να το κάνεις εσύ για μένα γιατί δε μετράει. Άσε που δε μπορείς. Το σκατό του ο καθένας το τρώει μόνος του. Είτε μας αρέσει, είτε όχι.

Εν ψυχρώ

O ταχυδρόμος πέθανε.
Τον σκότωσε ο Bill Gates.

Bright lights, big city

Θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι μπορείς να είσαι περήφανος για μένα, γιατί χθες τη νύχτα διέσχισα τη μισή πόλη με τα πόδια και έτσι ξανακέρδισα τη χαμένη μου αναίδεια.

Τι με κάνει ευτυχισμένη

Make it easy,
make this easy
It’s not as heavy as it seems
Wrapped in metal, wrapped in ivy
Painted in mint ice cream

We could be bouncing off the top of this cloud
(I'll put on my silver)
Bouncing off the top of this cloud

You say you’re waiting on Fate
but I think Fate is now,
I think Fate is now waiting on us

Make it easy, easy, easy
We could make this easy,
easy love easy,
We could make this easy,
make this easy
It’s not as heavy as it seems…

Lilith's Dance

I am proud

I have taken the cloth
from my mirror
of mourning

for your birthday
(if gods have birthdays)
I shall give you a mirror

Michelene Wandor

Here comes the rain again

Ξανά. Ακουμπούσε με ανοιχτές παλάμες το ιδρωμένο τζάμι και χασκογελούσε με την προβλεψιμότητα, τα δέντρα που ταράζονταν βίαια κάτω απ’ τον σκοτεινό ουρανό, τη βροχή που μαστίγωνε αλύπητα το τζάμι. Ξανά και ξανά, χαμογελούσε γιατί είχε ξεχάσει. Όλα ήταν τόσο φυσικά και απαραίτητα, το ψιλόβροχο, η καταιγίδα, το κινέζικο σε πλαστικά κουτιά delivery, η αίσθηση των χεριών του, η αχνιστή κούπα Earl Grey που ζέσταινε τα χέρια της.

Την προηγούμενη μέρα την είχε προλάβει η βροχή καθώς ανέβαινε τη High Street. Με τα χέρια στις τσέπες χώθηκε βιαστικά στην πρώτη pub που βρήκε μπροστά της και παρήγγειλε έναν ζεστό καφέ. Όπως πάντα, είχε την ίδια απαράδεκτη, λατρεμένη γεύση. Απολαμβάνοντας τη μουντάδα, βάλθηκε να χαζεύει τον κόσμο, καπνίζοντας το ένα τσιγάρο μετά το άλλο. Λίγο πριν κλείσουν τα καταστήματα, πρόλαβε και αγόρασε εκείνο το κασκόλ που του άρεσε τόσο πολύ, γαλάζιο και καφέ, που θα πήγαινε με το καινούργιο του σακάκι. Το τακτοποίησε προσεκτικά σε ένα μπλε μεταλιζέ κουτί δώρου. Χαμογέλασε ξανά γιατί ήξερε πως θα τη θυμόταν κάθε φορά που θα το φορούσε.

Ξανά. Μετά το super market, έτρεξε ως το διαμέρισμα στο ψιλόβροχο με τις σακούλες στα χέρια και άναψε βιαστικά τη σόμπα. Όταν ήρθε, την αγκάλιασε τρυφερά και τη φίλησε πεταχτά στο στόμα. Όση ώρα έκανε μπάνιο, του έφτιαξε έναν καφέ. Μετά, κούρνιασε στην αγκαλιά του στον καναπέ και όση ώρα έβλεπαν τηλεόραση και του χάιδευε τα μαλλιά, αναλογιζόταν την απλή μεγαλοφυία της ευτυχίας.

Hard Weather

This morning it was summer
By noon a cold front building
Where did you go?

I got to find some shelter
'Cos any minute now
it's gonna blow

But I don't mind the rain
So strike me once again:
I've got nothing to lose

And it looks like we are in for stormy weather
with death and destruction coming through
Oh, look out there she blows
Now everybody knows:
Stormy weather always makes me think of you

And watch out 'cos the storm is coming through

Jarvis Cocker