Baby, did you forget to take your meds?

Το ξέρεις πως δεν θα έπρεπε, αλήθεια. Αν δεν με σταματήσω εγώ, κανείς δεν θα το κάνει. Και τον τελευταίο καιρό είμαι τόσο καλή στο να θέτω όρια. Εκνευριστικά, τρομαγμένα όρια. Προσέχω τι καπνίζω και τι πίνω. Τι τρώω. Παίρνω τα χάπια μου. Τα συμπληρώματά μου. Τις σπιρουλίνες και όλα τα σκατά που με κρατάνε όρθια.

Εναλλακτικά, σε φιλώ στα χείλη.

Γλιστρώ στις επιφάνειες των θυμών και δεν αισθάνομαι. Χωρίς αγκυλώσεις, χωρίς γωνίες. Οι σκέψεις μου ρέουν, ενίοτε καταρρέουν. Σηκώνω το κεφάλι σαν το φίδι, αναιδής. Είναι πρωί και ξύπνησα στο πλάι σου. Αχ αγόρι μου και να ξερες που ήμουν και πως γύρισα μισή.

Ακροπατούσα γύρω σου μη σε ξυπνήσω και τι κρίμα. Έπαψα ν' ακροβατώ, όταν το δέρμα σε θυμήθηκε ακαριαία.