Η Doris Lessing για τον έρωτα

(«Παραληρώ»; μια καλή λέξη, όπως φλέγομαι.) Γιατί όμως να το περιγράψουμε; Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει νιώσει αυτό το κράμα αγωνίας, δυσπιστίας και-στην κορύφωση της νόσου-μια αρρωστημένη γλυκιά βύθιση μες στον πόνο, επειδή είναι αδιανόητο πως κάτι τόσο επιθυμητό δεν μπορεί να κατακτηθεί, κι αν κάνεις πέρα τον πόνο, τότε εγκαταλείπεις και την ελπίδα της ευδαιμονίας.