H αλήθεια είναι πως τον κοιτούσα λίγο απαξιωτικά, έτσι όπως είχε απλωθεί πάνω στη ψάθα. Πάντα με εκνεύριζαν οι άντρες που χώνονται στα ίσια. «Ε, συγνώμη που σου γυρνάω την πλάτη», είπε, και αφιερώθηκε στη φίλη μου. «Κάνε δουλειά σου αγόρι μου», σφύριξα μέσα από τα δόντια και πήγα να ρίξω μια βουτιά.
Το ίδιο βράδυ, πολύχρωμος κόσμος κατέκλυζε το μικροσκοπικό μπαράκι με τις άσπρες ψάθινες καρέκλες. Καθόμουν στη μπάρα και έπαιζα βαριεστημένα με ένα πλαστικό ψάρι με εξόφθαλμο που κρεμόταν από την ξύλινη επένδυση. Στο σοκάκι, ο νεαρόκοσμος πνιγόταν ευτυχισμένος σε μια θάλασσα από mohitos. Μιλούσα με ένα ναυάγιο από την Αθήνα, όταν ήρθε και στάθηκε πίσω μου. «Συγνώμη που σου γυρνάω την πλάτη», είπα. Με άφησε και βγήκε έξω.
Αργότερα, προσπάθησα να τον εξευμενίσω με ένα γλειφιτζούρι με γεύση κεράσι που άρπαξα από το μπαρ. «Θέλεις;» με ρώτησε. «Ναι» του είπα. Το έβγαλε από το στόμα του και μου το πρόσφερε. Ήξερα πως ήταν ζήτημα χρόνου να με φιλήσει.
Περπατήσαμε αγκαλιά στο πλακόστρωτο σοκάκι. Στο Fox Anglais, ο DJ βαρούσε electronica από τα φοιτητικά μου χρόνια. Στην αρχή τσίτωσα. Μετά το άφησα να με πάει. Είχε μια περίεργη γεύση, δυόσμο, Marlboro και κάτι άλλο.
Είδαμε μαζί την ανατολή και φάγαμε πρωινό με θέα τη θάλασσα. Του μιλούσα για νεράιδες, μάλλον επειδή το νησί ήταν γεμάτο από δαύτες. Όταν έφυγε, προσπάθησα μάταια να θυμηθώ τη γεύση του. Δυόσμος, Marlboro και κάτι άλλο. Τον ρώτησα το απόγευμα που ξαναήρθε. Δε μου απάντησε, αλλά έσκυψε να με φιλήσει γελώντας.
Το ίδιο βράδυ, πολύχρωμος κόσμος κατέκλυζε το μικροσκοπικό μπαράκι με τις άσπρες ψάθινες καρέκλες. Καθόμουν στη μπάρα και έπαιζα βαριεστημένα με ένα πλαστικό ψάρι με εξόφθαλμο που κρεμόταν από την ξύλινη επένδυση. Στο σοκάκι, ο νεαρόκοσμος πνιγόταν ευτυχισμένος σε μια θάλασσα από mohitos. Μιλούσα με ένα ναυάγιο από την Αθήνα, όταν ήρθε και στάθηκε πίσω μου. «Συγνώμη που σου γυρνάω την πλάτη», είπα. Με άφησε και βγήκε έξω.
Αργότερα, προσπάθησα να τον εξευμενίσω με ένα γλειφιτζούρι με γεύση κεράσι που άρπαξα από το μπαρ. «Θέλεις;» με ρώτησε. «Ναι» του είπα. Το έβγαλε από το στόμα του και μου το πρόσφερε. Ήξερα πως ήταν ζήτημα χρόνου να με φιλήσει.
Περπατήσαμε αγκαλιά στο πλακόστρωτο σοκάκι. Στο Fox Anglais, ο DJ βαρούσε electronica από τα φοιτητικά μου χρόνια. Στην αρχή τσίτωσα. Μετά το άφησα να με πάει. Είχε μια περίεργη γεύση, δυόσμο, Marlboro και κάτι άλλο.
Είδαμε μαζί την ανατολή και φάγαμε πρωινό με θέα τη θάλασσα. Του μιλούσα για νεράιδες, μάλλον επειδή το νησί ήταν γεμάτο από δαύτες. Όταν έφυγε, προσπάθησα μάταια να θυμηθώ τη γεύση του. Δυόσμος, Marlboro και κάτι άλλο. Τον ρώτησα το απόγευμα που ξαναήρθε. Δε μου απάντησε, αλλά έσκυψε να με φιλήσει γελώντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου