Arachnogenesis

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένα κοριτσάκι με όμορφα, μακριά και λεπτά δάχτυλα. Όσοι το γνώριζαν, του έλεγαν πόσο πολύ τους αρέσουν και πως είναι φτιαγμένα για να παίζουν πιάνο ή να χτυπάνε τα πλήκτρα μιας γραφομηχανής (διότι το κοριτσάκι είναι τώρα πια γυναίκα και τότε το μεγαλύτερο όνειρό της ήταν να αποκτήσει μια γραφομηχανή).

Ένα χειμωνιάτικο πρωϊνό, ένας εξαιρετικά χαριτωμένος νεαρός ειδικευόμενος παθολόγος ο οποίος φαινόταν να αποσυντίθεται μετά από μία ιδιαίτερα μακρά εφημερία, ενημέρωσε το κοριτσάκι πως τα όμορφα, μακριά και λεπτά του δάχτυλα οφείλονται σε μία μετάλλαξη του γονιδίου FBN1 του χρωμοσώματος 15q-21.1. και πως το φαινόμενο αυτό ονομάζεται αραχνοδαχτυλία. Το κοριτσάκι, το οποίο από καιρό υποψιαζόταν πως ίσως και να είναι μεταλλαγμένο λόγω των υπερφυσικών του ικανοτήτων και της ενόρασης που το διακατέχει, ρώτησε τον εξαιρετικά χαριτωμένο νεαρό ειδικευόμενο παθολόγο τι μπορεί να περιμένει από εδώ και εμπρός και αν η σκληρή μοίρα που το περιμένει είναι να μεταμορφωθεί τελικά σε μια μαύρη, παχιά και τριχωτή αράχνη. Σε αυτή την μεταφυσική ερώτηση, ο εξαιρετικά χαριτωμένος νεαρός ειδικευόμενος παθολόγος έτριψε τα κοκκινισμένα μάτια του και σήκωσε τους ώμους, μην έχοντας να της δώσει μια ικανοποιητική απάντηση.

Έκτοτε, το κοριτσάκι διάγει μια συμβατική ημερήσια ζωή, δουλεύοντας σε ένα γραφείο και υπομένοντας τα πάνδεινα με αυταπάρνηση και εγκαρτέρηση, κάπως σαν τον Κλαρκ Κεντ όταν δεν ήταν ο Σούπερμαν. Όταν πέφτει το σκοτάδι όμως, μεταμορφώνεται στη Γυναίκα-Αράχνη και αποκαλύπτει τις υπερφυσικές της ικανότητες, οι οποίες είναι: η υπερβολική ανοχή στην ανθρώπινη ηλιθιότητα, η υπερβολική ανοχή στην ανθρώπινη ηλιθιότητα και η υπερβολική ανοχή στην ανθρώπινη ηλιθιότητα.

Και καθώς η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, ελπίζει πως θα την σκαπουλάρει και δεν θα μεταμορφωθεί τελικά σε μια μαύρη, παχιά και τριχωτή αράχνη.