Τις προάλλες έπινα καφέ με μια φίλη που δουλεύει στην απεξάρτηση, και μου είπε την εξής καταπληκτική ιστορία:
«Μια φορά και έναν καιρό, ήταν μια μάνα που αγαπούσε παράφορα τα παιδιά της και φρόντιζε να έχουν τα πάντα και ποτέ να μη τους λείπει τίποτα, τους έδινε ακόμη και το ίδιο της το αίμα.
Γι’ αυτό όταν πέθανε, τα παιδιά της έγιναν βρυκόλακες.»
«Μια φορά και έναν καιρό, ήταν μια μάνα που αγαπούσε παράφορα τα παιδιά της και φρόντιζε να έχουν τα πάντα και ποτέ να μη τους λείπει τίποτα, τους έδινε ακόμη και το ίδιο της το αίμα.
Γι’ αυτό όταν πέθανε, τα παιδιά της έγιναν βρυκόλακες.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου