Αγαμήτου

Δεδομένων κάποιων ατυχών περιστατικών και αξιοθρήνητων τοποθετήσεων που υπέπεσαν στην αντίληψή μου την εβδομάδα που μας πέρασε, θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να τοποθετηθώ και να δηλώσω πως η αγαμήτου γυναίκα είναι εξαιρετικά κακό πράγμα.

Σε αντιδιαστολή με την σεξουαλικά ενεργή γυναίκα, η αγαμήτου παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα συμπτωματολογία, η οποία περιστρέφεται γύρω από τον παλιμπαιδισμό και την ενίοτε υστερία, η οποία λαμβάνει πολλές μορφές και εκδηλώνεται με ποικίλλους τρόπους. Καθώς η αγαμήτου άγεται από κίνητρα σκοτεινά και ακατανόητα, των οποίων τα γενεσιουργά αίτια εντοπίζονται στα ορμονικά λιμνάζοντα ύδατα που οφείλουν να ρέουν για να μη βαλτώνουν – όπως πρεσβεύει άλλωστε και το feng shui (προφέρεται σουέϊ)- η θεραπεία έγκεται σαφώς στην αποκατάσταση των ροών δια της γνωστής, κλασικής μεθόδου.

Το θολό μάτι της αγαμήτου και ο στόκος που έχει απλωθεί στον εγκέφαλό της (ανάλογος του χρονικού διαστήματος που η αγαμήτου έχει να δει χαρά ανάμεσα στα πόδια της), την οδηγούν σε αψυχολόγητες συμπεριφορές, ποικίλλες νευρώσεις και εκλάμψεις υποχονδρισμού, που εκφράζεται με πονοκεφάλους, πονόκοιλους, και γενικά καταστάσεις που έχουν ως πρώτο συνθετικό τη λέξη πόνος. Και αν κάποτε μια μεγάλη συγγραφέας έγραψε πως κάθε γυναίκα έχει ανάμεσα στα πόδια της ένα πεινασμένο ζωάκι που δεν χορταίνει ποτέ, το ζωάκι της αγαμήτου μόλις πέθανε από την πείνα.

Η αλήθεια βέβαια είναι πως αν η αγαμήτου αποτελεί το φόβο και τρόμο ανδρών και γυναικών εξίσου , ο Θεός να μας φυλάει από την κακογαμημένη.