Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

Of pigs and men

Το ξέρω πως συμπεριφέρομαι σαν καμιά στριμμένη παλιόγρια (τα στερητικά άλφα να λείπουν παρακαλώ), αλλά τον τελευταίο καιρό μου τη σπάνε ανησυχητικά πολλοί άνθρωποι και καταστάσεις. Με εντελώς τυχαία σειρά, έχουμε και λέμε:
- Μου τη σπάνε οι πολιτικοί, πραγματικά μηδενός εξαιρουμένου.
- Μου τη σπάνε οι σεσημασμένοι τραγόπαπες, η «θεοσεβούμενη» μαφία με τα μαύρα, και μου τη σπάει πολύ περισσότερο που αντί να τους πάρει στο κυνήγι ο κόσμος και να τους σαπίσει στο ξύλο για την ξεφτίλα και τη βρωμιά που ζέχνουν, εξακολουθεί να τους φιλάει τα χέρια.
- Μου τη σπάνε οι ανταγωνιστικές γυναίκες. Οι ύαινες που για ένα πουλί πουλάνε τους πάντες και τα πάντα.
- Μου τη σπάνε οι καταστροφολόγοι τηλεπλασιέ που στοιχειώνουν διάφορα κανάλια και σε κατάσταση εθνικιστικού ντελίριου, ποντάρουν στην αμορφωσιά και την ημιμάθεια του κόσμου.
- Μου τη σπάνε οι τοξικοί, σκατόψυχοι άνθρωποι.
- Μου τη σπάνε οι μανιές, γυναίκες και άντρες.
- Μου τη σπάει να τρώω στη μάπα νυχθημερόν το ζεύγος Γεωργιάδης – Μανωλίδου, που προσπαθεί σε ροζ μπομπόν περιτύλιγμα να μας πείσει για την ηθική του ακεραιότητα, ακολουθώντας σαφώς το motto «τα εν δήμω μη εν οίκω». Πραγματικά έχω πάρα πολύ καιρό να δω τέτοια ανακολουθία λόγων και πράξεων. Εντελώς, ολοκληρωτικά εκνευριστικό και αξιοθρήνητο.
- Μου τη σπάει η Ζυράννα Ζατέλη γιατί δημιουργεί μαγικές λέξεις και γράφει όπως δεν θα γράψω ποτέ.
- Μου τη σπάει ο πιθηκισμός της εγχώριας show biz (της ποιας;), με τα αναλώσιμα τσουλάκια, τους διάτονες αστέρες και τα φαιδρά τίποτα.
- Μου τη σπάνε οι άντρες που τους λείπει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ανατομίας τους, το οποίο ομοιοκαταληκτεί με το μύδια και το στρείδια.

Και επίσης, μου τη σπάει και ο εαυτός μου που κάθομαι και ασχολούμαι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: