So true

Μωρό μου!

Μετά και τον τελευταίο άντρα που μου κίνησε - ατυχώς- το ενδιαφέρον και μετά από μία σειρά βασανισμένων ψυχών και κοινωνικά απροσάρμοστων κατηγοριών αντρών που η ζωή έριξε στο διάβα μου, νομίζω πως ο μόνος που ακόμη δεν έχω γνωρίσει για να κλείσω ως γυναίκα είναι ο παραπάνω κύριος.

Ο Norman Mailer για τον ανδρισμό

" Η αρρενωπότητα δεν είναι κάτι που σου δίνεται, αλλά κάτι που το κατακτάς . Και το κατακτάς κερδίζοντας μικρές μάχες με ηθική ακεραιότητα."

Of pigs and men

Το ξέρω πως συμπεριφέρομαι σαν καμιά στριμμένη παλιόγρια (τα στερητικά άλφα να λείπουν παρακαλώ), αλλά τον τελευταίο καιρό μου τη σπάνε ανησυχητικά πολλοί άνθρωποι και καταστάσεις. Με εντελώς τυχαία σειρά, έχουμε και λέμε:

- Μου τη σπάνε οι πολιτικοί, πραγματικά μηδενός εξαιρουμένου.
- Μου τη σπάνε οι σεσημασμένοι τραγόπαπες, η «θεοσεβούμενη» μαφία με τα μαύρα, και μου τη σπάει πολύ περισσότερο που αντί να τους πάρει στο κυνήγι ο κόσμος και να τους σαπίσει στο ξύλο για την ξεφτίλα και τη βρωμιά που ζέχνουν, εξακολουθεί να τους φιλάει τα χέρια.
- Μου τη σπάνε οι ανταγωνιστικές γυναίκες. Οι ύαινες που για ένα πουλί πουλάνε τους πάντες και τα πάντα.
- Μου τη σπάνε οι καταστροφολόγοι τηλεπλασιέ που στοιχειώνουν διάφορα κανάλια και σε κατάσταση εθνικιστικού ντελίριου, ποντάρουν στην αμορφωσιά και την ημιμάθεια του κόσμου.
- Μου τη σπάνε οι τοξικοί, σκατόψυχοι άνθρωποι.
- Μου τη σπάνε οι μανιές, γυναίκες και άντρες.
- Μου τη σπάει να τρώω στη μάπα νυχθημερόν το ζεύγος Γεωργιάδης – Μανωλίδου, που προσπαθεί σε ροζ μπομπόν περιτύλιγμα να μας πείσει για την ηθική του ακεραιότητα, ακολουθώντας σαφώς το motto «τα εν δήμω μη εν οίκω». Πραγματικά έχω πάρα πολύ καιρό να δω τέτοια ανακολουθία λόγων και πράξεων. Εντελώς, ολοκληρωτικά εκνευριστικό και αξιοθρήνητο.
- Μου τη σπάει η Ζυράννα Ζατέλη γιατί δημιουργεί μαγικές λέξεις και γράφει όπως δεν θα γράψω ποτέ.
- Μου τη σπάει ο πιθηκισμός της εγχώριας show biz (της ποιας;), με τα αναλώσιμα τσουλάκια, τους διάτονες αστέρες και τα φαιδρά τίποτα.
- Μου τη σπάνε οι άντρες που τους λείπει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ανατομίας τους, το οποίο ομοιοκαταληκτεί με το μύδια και το στρείδια.

Και επίσης, μου τη σπάει και ο εαυτός μου που κάθομαι και ασχολούμαι.

Everybody's free to wear sunscreen της Mary Schmich

Ladies and gentleman of the Class of ‘97.
Wear sunscreen.
If I could offer you only one tip for the future, sunscreen would be it. The long-term benefits of sunscreen have been proved by scientists, whereas the rest of my advice has no basis more reliable than my own meandering experience. I will dispense this advice now.
Enjoy the power and beauty of your youth. Oh, never mind. You will not understand the power and beauty of your youth until they’ve faded. But trust me, in 20 years, you’ll look back at photos of yourself and recall in a way you can’t grasp now how much possibility lay before you and how fabulous you really looked. You are not as fat as you imagine.
Don’t worry about the future. Or worry, but know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum. The real troubles in your life are apt to be things that never crossed your worried mind, the kind that blindside you at 4pm on some idle Tuesday.
Do one thing every day that scares you.
Sing.
Don’t be reckless with other people’s hearts. Don’t put up with people who are reckless with yours.
Floss.
Don’t waste your time on jealousy. Sometimes you’re ahead, sometimes you’re behind. The race is long and, in the end, it’s only with yourself.
Remember compliments you receive. Forget the insults. If you succeed in doing this, tell me how.
Keep your old love letters. Throw away your old bank statements.
Stretch.
Don’t feel guilty if you don’t know what you want to do with your life. The most interesting people I know didn’t know at 22 what they wanted to do with their lives. Some of the most interesting 40-year-olds I know still don’t.
Get plenty of calcium. Be kind to your knees. You’ll miss them when they’re gone.
Maybe you’ll marry, maybe you won’t. Maybe you’ll have children, maybe you won’t. Maybe you’ll divorce at 40, maybe you’ll dance the funky chicken on your 75th wedding anniversary. Whatever you do, don’t congratulate yourself too much, or berate yourself either. Your choices are half chance. So are everybody else’s.
Enjoy your body. Use it every way you can. Don’t be afraid of it or of what other people think of it. It’s the greatest instrument you’ll ever own.
Dance, even if you have nowhere to do it but in your living room.
Read the directions, even if you don’t follow them.
Do not read beauty magazines. They will only make you feel ugly.
Get to know your parents. You never know when they’ll be gone for good. Be nice to your siblings. They’re your best link to your past and the people most likely to stick with you in the future.
Understand that friends come and go, but with a precious few you should hold on. Work hard to bridge the gaps in geography and lifestyle, because the older you get, the more you need the people who knew you when you were young.
Live in New York City once, but leave before it makes you hard. Live in Northern California once, but leave before it makes you soft.
Travel.
Accept certain inalienable truths: Prices will rise. Politicians will philander. You, too, will get old. And when you do, you’ll fantasise that when you were young, prices were reasonable, politicians were noble and children respected their elders.
Respect your elders.
Don’t expect anyone else to support you. Maybe you have a trust fund. Maybe you’ll have a wealthy spouse. But you never know when either one might run out.
Don’t mess too much with your hair or by the time you’re 40 it will look 85.
Be careful whose advice you buy, but be patient with those who supply it. Advice is a form of nostalgia. Dispensing it is a way of fishing the past from the disposal, wiping it off, painting over the ugly parts and recycling it for more than it’s worth.

But trust me on the sunscreen.

Απο νωρίς στα βάσανα

Nick, you're such a cunt

But then again, as if we didn't already know that.