Αγαμήτου

Δεδομένων κάποιων ατυχών περιστατικών και αξιοθρήνητων τοποθετήσεων που υπέπεσαν στην αντίληψή μου την εβδομάδα που μας πέρασε, θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να τοποθετηθώ και να δηλώσω πως η αγαμήτου γυναίκα είναι εξαιρετικά κακό πράγμα.

Σε αντιδιαστολή με την σεξουαλικά ενεργή γυναίκα, η αγαμήτου παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα συμπτωματολογία, η οποία περιστρέφεται γύρω από τον παλιμπαιδισμό και την ενίοτε υστερία, η οποία λαμβάνει πολλές μορφές και εκδηλώνεται με ποικίλλους τρόπους. Καθώς η αγαμήτου άγεται από κίνητρα σκοτεινά και ακατανόητα, των οποίων τα γενεσιουργά αίτια εντοπίζονται στα ορμονικά λιμνάζοντα ύδατα που οφείλουν να ρέουν για να μη βαλτώνουν – όπως πρεσβεύει άλλωστε και το feng shui (προφέρεται σουέϊ)- η θεραπεία έγκεται σαφώς στην αποκατάσταση των ροών δια της γνωστής, κλασικής μεθόδου.

Το θολό μάτι της αγαμήτου και ο στόκος που έχει απλωθεί στον εγκέφαλό της (ανάλογος του χρονικού διαστήματος που η αγαμήτου έχει να δει χαρά ανάμεσα στα πόδια της), την οδηγούν σε αψυχολόγητες συμπεριφορές, ποικίλλες νευρώσεις και εκλάμψεις υποχονδρισμού, που εκφράζεται με πονοκεφάλους, πονόκοιλους, και γενικά καταστάσεις που έχουν ως πρώτο συνθετικό τη λέξη πόνος. Και αν κάποτε μια μεγάλη συγγραφέας έγραψε πως κάθε γυναίκα έχει ανάμεσα στα πόδια της ένα πεινασμένο ζωάκι που δεν χορταίνει ποτέ, το ζωάκι της αγαμήτου μόλις πέθανε από την πείνα.

Η αλήθεια βέβαια είναι πως αν η αγαμήτου αποτελεί το φόβο και τρόμο ανδρών και γυναικών εξίσου , ο Θεός να μας φυλάει από την κακογαμημένη.

I wanna hold your hand

Come on hold my hand
I wanna contact the living

Βρυκόλακες

Τις προάλλες έπινα καφέ με μια φίλη που δουλεύει στην απεξάρτηση, και μου είπε την εξής καταπληκτική ιστορία:
«Μια φορά και έναν καιρό, ήταν μια μάνα που αγαπούσε παράφορα τα παιδιά της και φρόντιζε να έχουν τα πάντα και ποτέ να μη τους λείπει τίποτα, τους έδινε ακόμη και το ίδιο της το αίμα.
Γι’ αυτό όταν πέθανε, τα παιδιά της έγιναν βρυκόλακες.»

Ηθικοπλαστικό κέντημα (cause every man wants to marry a virgin)

Πόσο σαφές και περιεκτικό. Έχω πεθάνει στα γέλια.

Veni, vidi, vici

Ήλθον, είδον το χαριτωμένο ψάρι και απήλθον μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα.

Ήθελές τα, έπαθές τα.

Bond's girl

Πείτε με άθλια, αξιοθρήνητη, ρηχή, λυσσάρα και προβλέψιμη, αλλά να ένας άντρας τον οποίο θα επιθυμούσα διακαώς να καλέσω στο σπίτι για ένα τέταρτο (γιατί τα άλλα τρία θα τα είχαμε κάνει ήδη στο δρόμο).

Living with the enemy

Ένας πρακτικός οδηγός αυτών που ενδεχομένως να ακούσετε αν το φέρει η πουτάνα η τύχη και σας διαγνώσουν με την ασθένεια-φάντασμα Μυαλγική Εγκεφαλομυελίτιδα / Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης. Ατσαλωθείτε.

Κανείς δεν είπε πως θα ήταν εύκολο.

Δε σε καταλαβαίνω. Και εγώ πτώμα στην κούραση είμαι.
(Ναι. Είναι ακριβώς το ίδιο.)

Κοιμάσαι όλη μέρα; Πω-πω, σε ζηλεύω.
(Φυσικά. Η απουσία ζωής είναι πολύ διασκεδαστική.)

Χρειάζεσαι αλλαγή παραστάσεων.
(Έχεις δίκιο. Θα μετακομίσεις;)

Έχεις φίλους;
(Όχι. Ζω σε μια σκοτεινή σπηλιά και κάθε φορά που κάποιος μου απλώνει το χέρι, γρυλλίζω και του το δαγκώνω.)

Βρες ένα καλό παιδί και όλα θα φτιάξουν.
(Θα προτιμούσα να γυρίζαμε στη Μηχανή του Χρόνου και να φεύγαμε από το Μεσαίωνα.)

Είναι το κακό μάτι.
(Ανοησίες. Είναι βουντού.)

Την πιθανότητα να τα προκαλείς όλα αυτά στον εαυτό σου την έχεις σκεφτεί;
(Φυσικά. Εκεί που αυτομαστιγώνομαι τα βράδια με το βρεγμένο μαστίγιο με τις εφτά ουρές.)

Μήπως να πηγαίναμε κανένα μπλουζάκι σου στο μοναστήρι να το διαβάσει κανένας παπάς;
(Μπορείτε κάλλιστα να πάρετε όλη μου τη γκαρνταρόμπα. Όλο και κάποιος μοναχός θα βρεθεί να γουστάρει.)

Μήπως όλα αυτά είναι στο μυαλό σου;
(ΘΕΕ ΜΟΥ! Ακούω φωνές!)

Ξέρω εγώ τι σου χρειάζεται. Ένας καλός π…ς και θα συνέρθεις με τη μία.
(Λυπάμαι, αλλά ούτε αυτή η θεραπευτική προσέγγιση απέδωσε καρπούς.)

Μήπως εξιλεώνεις κάποιο κακό κάρμα από προηγούμενη ζωή σου;
(Μήπως; Σε ήξερα και τότε;)

Μίλησέ μου για τα παιδικά σου χρόνια.
(Βασικά, δεν έχω λεφτά για πέταμα.)

Μήπως είσαι καταθλιπτική;
(Μήπως είσαι βλάκας;)

Έχοντας πει τα παραπάνω, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συγγενείς και φίλους που μου στέκονται ενάμιση χρόνο τώρα και γίνονται αποδέκτες της περιστασιακής μου γκρίνιας και μιζέριας. Δε νιώθω παρά μόνο ευγνωμοσύνη για την παρουσία τους, αλλά θα ήθελα επίσης να τους εφιστήσω την προσοχή στο ότι αν ξανακούσω οτιδήποτε από τα παραπάνω, ακόμη και καλοπροαίρετα, ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΟΥ.
Σας αγαπώ.