Ανοίγοντας την πόρτα, το αγόρι έφερε μαζί του τη μυρωδιά του βρεγμένου χώματος και της βροχής. Πίσω από τον ώμο του είδε το σαραβαλιασμένο του ποδήλατο και αισθάνθηκε ένα τσίμπημα στην καρδιά. Δε χόρταινε να τον βλέπει στο κατώφλι της με φόντο το σκοτάδι, τα μαύρα μαλλιά του που δε χόρταινε να αγγίζει ήταν μούσκεμα, τα χέρια του ήταν πάγος. Τον τράβηξε απαλά μέσα, σαστισμένη όπως πάντα. Τη φίλησε πεταχτά και κείνη τρόμαξε.
Καθόταν σταυροπόδι στο διπλό της κρεβάτι και της έλεγε πράγματα που δεν ήθελε να ακούσει. Του έφερε μια πετσέτα, αμήχανη, για να σκουπίσει τα μαλλιά του. Έβλεπε τον εαυτό της από κάπου ψηλά, έβλεπε το αγόρι και το κορίτσι να κάθονται σταυροπόδι στο μεγάλο κρεβάτι, το αγόρι να εξηγεί και το κορίτσι να προσπαθεί να μη βάλει τα κλάματα. Σ’ αγαπώ του είπε. Πες το μου ξανά, την πρόσταξε. Ξανά. Άλλη μια φορά. Ξανά. Το κορίτσι έβαλε τα κλάματα, έκλαιγε ήσυχα όση ώρα την κρατούσε στην αγκαλιά του και της εξηγούσε γιατί έπρεπε να χωρίσουν. Δεν έχω να σου δώσω κάτι, είπε. Άνοιξε τα μάτια σου, και οι δύο πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας. Αυτό πρέπει να κάνουμε-μια ανάπαυλα. Τη φίλησε τρυφερά στο στόμα και κείνη θέλησε και πίστεψε πως τίποτα από όλα αυτά δεν είχε συμβεί, πως δεν το εννοούσε, πως θα έμενε μαζί της τη νύχτα, πως θα την αγκάλιαζε σφιχτά και θα άκουγαν μαζί το χτύπημα της βροχής στο τζάμι, κουλουριασμένοι κάτω από το πάπλωμά της.
Της έβγαλε τα ρούχα με αργές κινήσεις και έτσι γυμνή, την κράτησε για λίγο στην αγκαλιά του. Μετά πήρε ξανά τα ρούχα της και την έντυσε, όπως θα έντυνε μια άψυχη μαριονέτα, προσεκτικά, της φόρεσε το παντελόνι, της πέρασε τα χέρια μέσα από τα μανίκια. Τον κοιτούσε σαστισμένη, ταπεινωμένη, ανακουφισμένη. Έτρεξε να τον προλάβει στην πόρτα και τον φίλησε άγρια για να ξυπνήσει τον πόθο του, να τον κάνει να αλλάξει γνώμη και να τον κρατήσει.
Όπως ανέβαινε τις σκάλες, πρόσεξε για πρώτη φορά το τραγούδι που είχε κολλήσει στο loop του cd player:
you sure you want to be with me
i've got nothing to give
won't lie and say this lovin's best
will leave us in emotional peace
take a walk, taste the rest
no, take a rest
Για χρόνια μετά, κάθε φορά που θα άκουγε αυτό το τραγούδι, τα μάτια της θα γέμιζαν με δάκρυα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου